SINIF DERECELERİ

Konu: SINIF DERECELERİ Çarş. Eyl. 03, 2008 8:55 pm

En az 1 en çok 5.sınıf derecesi vardır . Rp'nize göre değerlendireceğiz ...

Ad/Soyad :
Bina :
Örnek RP :

Konu: Geri: SINIF DERECELERİ Çarş. Eyl. 03, 2008 9:12 pm

Adı :Rachel Viola
Soyadı :Black
BinaRavenclaw

Hava çok sıcaktı. Rachel ise camın kenarına oturmuş dışarıyı izliyordu. Daha sonra sessiz bir şekilde “Keşke Fransa da olsaydım.” Diye mırıldandı. Uzun hayaller içinde dalıp gitmişti ve kapının çalındığını duydu... Birden sıçradı ve “Oui” Diye seslendi.
Kapı yavaş bir şekilde açıldı kat görevlisi bayan küçümser bir bakışla“ S’excuser madame ama Fransızcam çok iyi değildir. Aşağıda bir konuğunuz var ve sizi bekliyorlar.”
Dedi ve zarif bir şekildeselam vererek Fransızları taklit ett. Kapıdan çıkarken “Aman tanrım bu Fransızlar beni çok güldürüyor. Neymiş zarafetmiş hah!Diye söylenerek kapıdan çıktı. Rachel koltuktan kalktı vew masanın üzerindeki tokayla saçını topladı. Hızlı bir şekilde merdivenlerden indi ve salona girdi. Salonda Fransızca bir müzik çalıyordu, Rachel bu müziği çok seviyordu ve hemen mırıldanmaya başladı. Mırıldanırken etrafta tanıdık biri OLUP olup olmadığına bakıyordu. Tanıdık kimse yoktu. Resepsiyonda duran kadının yanına gitti ve“Pardon! Sanırım burada beni bekleyen bir misafirim var nerede olduğunu öğrenebilirmiyim?” dedi yalancı bir gülümseme atarak. Resepsiyondaki kadın hiç konuşmadan parmağıyla karşı tarafı işaret etti. Rachel etrafa iyicce bakındı ve daha sonra sinirli bir şekilde ileride duran yanına doğru yürümeye başladı. Rachel çok sinirlenmişti. ve çocuğu iterek “Seni lanet olası pislik! Burada ne arıyorsun aptal... Dedi ve küçümseyen bakışlarıyla çocuğa bakıyordu.Bu erkek Rachel'ın eski erkek arkadaşıydı ve aynı zamanda eski en iyi dotuydu... Lucas ve Rachel gerçekten çok iyi anlaşırları ama Rachel artık delice nefret ediyordu ondan. Lucas üzgün bir ifade ile “Viola... Ben... Ben... Çok üzgünüm böyle Olmasını istemezdim.”
dedi ve elini Rachel'ın saçları arasında dolşatırmaya başladı. Rachel sert bir şekilde Lucas'ın elini itti ve “Bana Viola demeyi kes! Ne oldu? Aptal arkadaşların nerede? Yoksa onları da mı terk ettin her zamanki alışkanlıklarından biri olarak.?”Rachel çok sinirliydi ama güçlü durabiliyordu Rachel'ın ikinci adı Viola'ydı. Ve sadece yakınlarının ona bu isimle hitap etmesini isterdi.
Lucas pişmancasına Rachel'ın gözlerine bakıyordu ve daha sonra “Viola ben çok üzgünüm. Evet bir hata yaptım ama n'olur beni affet”Diyordu.pişman gözlerle.Rachek artık dayanamıyordu ve bağırarak. “Seni nasıl affetmemi beklersin. Sen bizi sattın o pislikler için sattın. İkimiz birbirimizi tamamlıyorduk. Ama sen yolunu kaybettin ve aynı zamanda şansınıda.Şimdi defol git ve bir daha da dönme! ! Hogwarts da okuyoruz... İkimizde. Artık birinci sınıf değiliz. Aynı zamanda salak da değiliz.'' Rachel adeta ateş saçıyordu. Birden birinin omzuna değmesiyle irkildi ve ne var dercesine bakıyordu. Resepsiyondaki sarı saçlı kadındı bu. Kadın telaşlı bir şekilde
“Bakın küçük bayan. Evet belki amacınız ilgi toplamak. Bunu fazlasıyla başardınız. Ama lütfen kavganızı odanızda yapın. Çünkü konuklarımızın ne kadar rahatsız olduğunu göremeyecek kadar kör değilim. Şimdi lütfen odanızı çıkın!”Rachel sinirli bir şekilde kafasınıu salladı ve “Zaten arkadaşımda gidiyor” Dedi koşarak odasıa doğru ilerledi. Arkadan Lucas geliyordu...

Rachel koşarak odanın kapısını kilitledi. Camın kenarını oturdu ve sinirli bir şekilde elini başına koyarak sessizce oturmaya başladı. Gerçekten bu yaşadıkları çok ağır gelmişti Rachel'a. Bunları yaşamayı hiç beklemiyordu Aslında. Birden onu karşısında görünce çok şaşırmıştı ve bir o kadar da sinirlenmişti. İki yıl önce olmuştu bu olay.lucas ve Rachel çok iyi anlaşırdı. Fakat Lucas onu başkalarıyla arkadaş olmak için satmıştı. Rachel Lucas'ın bir gün pişman olacağını biliyordu çünkü Lucasla hayata bakış açıları aynıydı. İkiside zekiydi ama Lucas'ın yaptığı tek aptallık herşeyi bitirmişti ve Viola artık onu affetmeyecekti Affetmek istemiyordu onu ama hala onu çok seviyordu.Rachel derin düşüncelere dalıp gitmişti ve birden kapının çalınmasyıla sıçradı ve baktı daha sonra “Evet kimsiniz? ! Dedi kapıya yaklaşarak. Ses gelmiyordu. Rachel Lucas'ın olduğunu anlamıştı. Açmak istemiyordu.‘'Viola benim tatlım. Lütfen aç şu kapıyı. Konuşmalıyız. Gerçekten önemli Rachel. Lütfen aç şu lanet olası kapıyı.''
luc üzgün gibiydi. Ama pek birşey değişmiyordu Rachel için. Kapıyı açıp açmamak konusunda kararsızdı. Ne olacaksa olsun artık diye düşündü böylece içindekileri de dökebilirdi. Usulca kapının kilidini kaldırdı ve hızlıca tekrar camın kenarına ilerledi. İlgilenmiyormuş gibi yapıyordu. Luc yavaşca elini Rachel'ın boynuna doladı. Sımsıkı tutuyordu onu. Yanağına masumca bir öpücük kondurdu... Luc Rachel'ın aldığı parfümü hala kullanıyordu. Evet evet. Bu kokan o parfümdü. Luc'a hediye etmişti.bu parfümü. . ‘’Luc... Lütfen yapma. Lütfen beni bırak. Yalvarırım sana. Yeter artık. Beni etkine almayı kes. Çünkü... Çünkü sana teslim olmak istemiyorum’’ Dedi Rachel bir solukta. Gözlerinden yaşlar süzülüyordu. Daha sonra arkasını aniden dönerek sinirli bir şekilde. ‘’Slytherin’in wen mükemmel ikilisiydik biz. Herkes bizi kıskanırdı. Oysa bir sure sonar ben seni kıskanmaya başladım diğerlerinden. Sen beni aldattın Luc. Arkadaşlığımıza ihanet ettin. Sana hazırladığım süpriz doğum günü partisine gelmedin bile. Sana çok değer veriyordum Lucas. Hem de çok. Seni kız kardeşimden bile çok sevdim. Ama sen, peki ya sen? Beni aldattın, sattın Lucas.’’ Dedi bir solukta. Bunları söylemek istemezdi ama söylemek zorunda kalmıştı. Luc üzgünce bakıyordu. ‘’Bak Viola’’Diye söze girdi ama Rachel birden sözünü keserek ‘’Bana Viola deme dedim sana. Deme işte deme..!’’Dedi bağırarak. Lucas başını sallayarak sözlerine tekrar devam etti.... ‘’Tamam Rachel tamam. Bak. Uzun zamandır seninle konuşmak istiyordum. Sonunda seni buldum. Rachel… Ben çok pişmanım. Gerçekten çok pişmanım. Bana bir şans daha ver. Emin ol herşey daha güzel olacak.’’
Dedi Lucas… Rachel Lucas’I hala çok seviyordu. Ona şans verip vermemek konusunda kararsızdı. Ve ona çok değer veriyordu.. ‘’Bak Lucas. Sei hala çok seviyorum. Hem de çok. Ama sana nasıl güvenebilirim. Beni bir kez aldattın. Biliyorum pişmansın ama sana nasıl inanırım.’’ Dedi Rachel…
Ona sarılmak istiyordu. Onu delicesine öpmek... ‘’Rachel… Bak. Biz çok uuzn zamandır arkadaşız ve sen beni tanıyorsun. Bu sadece ilk ve tek yanlışımdı sana karşı. Bir daha olmayacapına herşey üstüne yemin ederim. Bitanem… Ne olur inan bana.’’Lucas söylüyordu bu sözleri. Gerçekten o mavi gözlerindeki üzüntü ve pişmanlık okunuyordu İkinci bir şansı hak ediyordu aslında. Rachel öyle düşünüyordu. Hem onu seviyordu hem de bir daha bu hatayı yapmayacağından emindi. ‘’Gel buraya aptal. Gel…’’ Dedi gülümseyerek. Bir yandan ağlıyordu halaç Sımsıkı yarılmıştı ona. Bir yandan öpüyordu onu. Yanaklarını ellerine almıştı. Bu ana inanamıyordu. Kendine söz vermişti. Onu affetmeyecekti ama olmadı… Tekrar tekrara sarıldı en iyi arkadaşına. ...İkiside birbirlerini çok özlemişti. Tam iki yıldır konuşmuyorlardı. Lucas Rachel dan özür dilemeyi çok istemişti ama Rachel’ın Kabul etmeyeceğini bildiği için biraz yatışmasını beklemek istemişti. Doğru da yaptıştı gerçekten... ‘’ Hadi gidiyoruz. Okulun açılmasına çok az kaldı zaten. Parisdeki en sevdiğimiz yerlere gideceğiz. Tıkı eski günlerdeki gibi...’’ Dedi..

Viola’nın elinden tutu ve koşarcasını odadn sürüklemeye başladı. İkiside kahkahalarla gülüyordu.Resmen koridor inliyordu bağrışmalarıyla. Kazasız belasız en alt kata inmeyi becerdiler sonunda. Alt kattakiler garip garip bakıyorduı çılgın ikiliye. Hele de resepsiyondaki sarı saçlı kadın. Şaşkın ve sinirli... ‘’Size sesleniyorum. Hey! küçük şeytanlar. Buraya bakın.’’ diye bağırıyordu kadın. Rachel kadının sözleri karşısında sadece ona dil çıkardı . Dalga geçmişti resmen kadınla. Luc ile hala gülüşüyorlardı. Daha sonar kadının sinirli bakışları arasında oradan kaçarak sokakta koşuşturmaya başladılar.Rachel’ın uzun sarı saçları dağalmıştı ama çok tatlı duruyordu böyle. Yanakları ise pembeleşmişti. Terlemişti Rachel...‘’Luc… Luc… Lütfen şurada oturalım artık. Çok yoruldum.’’ Dedi gülümseyerek. Luc tamam anlamında başını salladı… Beraber eskisi gibi Paris’in en güzel sokaklarını dolaştılar. Gerçekten çok ama çok güzeldi. Daha sonar ikiside ertesi gün trende görüşmek üzere ayrıldılar. Lucas evine, Rachel ise kaldığı yere gitti.. Bugün Rachel için çok mutlu bir gündü. En iyi arkadaşı ile barışmıştı. Bundan daha güzel ne olabilirdi ki. Yatağoma uzandı usulca. Gözlerini kapattı. Hayal kuruyordu…
Yine okulda mükemmel ikili olacaklardı ve herkes onları çok kıskanacaktı. Beraber yeni gelen çömezleri ezecek, bulanıklarla dalga geçeceklerdi. Düşünmesi bile eğlenceli ve mükemmeldi Rachel için. Ama şimdi uyumalıydı. Yoksa yarın uyanamayacaktı. Gözlerini kapattı. Yarını sabırsızlıkla bekliyordu. Düşüncelerin arasında uykuya daldı Rachel. En sessiz ve boyutsuz yere… Hayallere.

Konu: Geri: SINIF DERECELERİ Çarş. Eyl. 03, 2008 9:15 pm

5. Sınıf !